- zaminlik
- is. Zamin olma, məsuliyyəti öhdəsinə götürmə; zəmanət. <Naçalnik Sona xanıma:> Sənin zaminliyin hər kəsin zaminliyindən etibarlıdır. M. F. A..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
zəmanət — ə. zaminlik, zamin olma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
e’tibarnamə — ə. və f. zaminlik kağızı; vəkalətnamə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kəfalət — ə. zamin olma; zaminlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kəfalətnamə — ə. və f. zəmanət kağızı, zaminlik sənədi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zəmin — f. bax: zəminə (1 ci 4 cü mənalarda) ə. zamin olma, boynuna götürmə; zaminlik, zəmanət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zamin — is. <ər.> Öhdəsinə zaminlik götürən, zəmanət verən adam. <Heydər bəy:> Hacı, mən zamin ki, bu səfərdə bulardan sənə heç bir xata yetişməsin. M. F. A.. Mən zaminəm ki, olmaya bir illət ilə fövt; Hər xəstəyə dəva edələr gər şərab ilə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zaminkarlıq — is. Başqasının verdiyi iltizamın yerinə yetirilməsi məsuliyyətini üzərinə götürmə, zamin olma; zaminlik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəmanət — is. <ər.> Zaminlik, zamin olma. <Əbdüləli bəy:> Balaş, sizin təməs sükün vaxtı dünən qurtarmışdır. Çünki mən zəmanət vermişəm. C. C.. Zəmanət etmək – zamin olmaq. <Vəzir:> Mən də zəmanət edirəm. Ə. H.. // Bir şəxs haqqında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti